Bir Anne, Kızının En İyi Arkadaşı Değil, Annesidir

Bir anne ve kızının arasında oluşabilecek en iyi ilişki türünün “en iyi arkadaşlık” olduğunu düşünen insanlar vardır. Ancak bu durum, zamanla rekabet, karşılıklı saygı kaybı, rollerin birbirine girmesi ve hatta özel hayatın ihlaline dönüşebilme riskini taşır.

Çocukların otorite ve saygı figürü olarak onlara örnek olabilecek bir yetişkine ihtiyaçları vardır. Duygusal dengelerini sağlamak, ruhsal açıdan sağlıklı olmak, hayatlarını düzene sokmak için onlara rehberlik edecek, onları koruyacak ve destekleyecek birine ihtiyaç duyarlar.

“Bir erkek çocuğunun geleceği her zaman annesinin ellerindedir.”

– Napoleón Bonaparte

Bu tür bir “en iyi arkadaş” ilişkisi, anne kız ilişkisinde olması gereken sağlıklı sınırların kaybolmaya başlaması gibi bir problem yaratabilir. Prensipte bu bağ, aynı yolda yürümekle ve eğitimsel ilişkiyle oluşan bir bağdır. Ancak arkadaşlık bu bağı, kız çocuğuna karşı fazla korumacı ve kontrolcü olmaya dönüştürebilir. Bunun sonucunda, anne eşit seviyede biri gibi algılandığı için saygı ve otorite modeli inşa edilemez.

Bu şekilde sağlıksız ve kafa karıştırıcı bir ilişki, kararları annesinin bilgeliğine ve onayına bağlı olduğu için, onu hayal kırıklığına uğratma korkusunun da yarattığı baskıyla birlikte kız çocuğunda güvensizlik yaratır. Böyle bir aşırı korumacılık göstergesi, ikilinin arasında zararlı bir bağımlılık yarattığı için kız çocuğunun kişiliğinin gelişime zarar verebilir.

Anne olmanın farklı yolları

Kız çocuğu bir otorite figürü fikrini tam olarak kavramadığında, korumasız olduğu gibi bir hisse kapılacaktır. Kendine olan güveni zarar görecektir. Bir şeye karar vermesi gerektiğinde tereddüt edecek, bu da bağımsız olma umuduna ket vuracaktır.

Anne ve kız ilişkisinin “en iyi arkadaş” türünden bir ilişki olmaması, bu ikilinin birbirine yakın olmayacağı ve zenginleştirici bir ilişkiye sahip olmayacakları anlamına gelmez. Ancak arkadaş olmak başka şeydir, anne kız olmak başka şey. Hiç süphesiz iyi bir anne kızı için her zaman en iyisini isteyecektir. Ancak bu ona, kızını arkadaş olma bahanesiyle yanına çekerek onun özel hayatına müdahale etme hakkını vermez.

Bu fenomenin köklerini anlamak önemlidir. Pek çok durumda, annenin gösterdiği bu davranış, bağımlılıktan kaynaklanan duygusal çatışmaların belirtisidir. Bazı durumlarda bu çatışmalara depresyon ve kendi yaptığı hataları kızının da yapacağı korkusu eşlik eder. Eğer durum buysa anne bir profesyonelden yardım alarak bu çatışmaları kendi başına çözmelidir.

Bu ilişki nasıl geliştirilebilir? 

Kız çocukları arkadaşlarının dedikleri her şeyi yapmak zorunda olmadıklarını bilirler. Bu nedenle bir anne aynı anda hem sevgi dolu hem de sert olabilmelidir. Daha da ötesi, bir kız çocuğu annesinin yaşadığı sorunları bilmek zorunda değildir. Böyle bir durum, kız çocuğunda temelsiz korkular, üzüntü ve ailesinin ilişkisine bağlı bir kafa karışıklığı yaratabilir.

Bu tür ilişkiler şeffaf olması tavsiye edilir. Güveni, bir zorunluluk gibi değil, hayatın akışının doğal bir sonucu olarak inşa edebilmek önemlidir. Eğer böyle olmazsa, duygusal yorgunluğa dönüşebilecek kalıcı bir üzüntü ve güvensizlik durumu ortaya çıkabilir.

Diğer yandan, aralarında soruna dönüşme olasılığı olan bir şeylerin yaşandığını sezdiklerinde, hem anne hem de kız çocuğu oldukça şeffaf davranmalıdır. Aralarında kızgınlık yaratabilecek bir şey hakkında sessiz kalmayı seçmek sağlıklı değildir. Samimi bir şekilde, birbirlerine olan saygılarını koruyarak konuyu birlikte tartışabilmeliler. Böylece sağlıklı ve özgür bir ilişkileri olacak.

İki tarafın da öğrenmesi gereken şeyler

Kız çocuğu, özellikle yaşı küçükse, hayatında, annesinin onun adına vermesi gereken kararlar olacağını anlamalıdır. Bu kararların bir arkadaşınız tarafından alınmasının sizde yaratabileceği kızgınlığı bir düşünün. Söz konusu anneniz olduğunda affedilecek bir hata, arkadaşınız tarafında yapılırsa o kadar da affedici olamazsınız.

Anneler ve kızları arasındaki yanlış anlamalar her zaman düzeltilebilir. Bu yanlış anlamaların üstesinden gelmek için doğru zamanı seçmek önemlidir. Zaten halihazırda var olan sevgi ve güvene, iki kişi arasında doğabilecek anlaşmazlıkları çözebilmek için bir nebze de sağduyu eklemek yeterli olacaktır.

Kız çocuğunun kendi sorunlarını çözmeyi öğrenmesi ve böylece bağımsızlığını kazanabilmesi önemlidir. Ona, yalnızca bir annenin yapabileceği şekilde destek olmak ve tavsiyeler vermek için her zaman onun yanında olacağınızı söyleyin. Ayrıca kız çocuğu, hayatının yalnızca onu ilgilendiren pek çok farklı yönü olduğunu da anlamalıdır. Karşılıklı güven duygusu kötüye kullanılmamalıdır çünkü herkesin hikayesi ve hayatı kendine özeldir.

Ya siz, siz bu konuda ne düşünüyorsunuz?