Yeraltı Dünyasının Kralı Hades Efsanesi

Hades efsanesi, Yunan Yeraltı Dünyasının efendisi ve lordunun efsanesidir. Yeraltı, daha sonra ‘cehennem’ olarak adlandırılan şeye benzer bir yerdi. Bununla birlikte, Hades kötü ya da sapık bir varlık değildi, sadece ölenlerin ruhlarını barındırma rolünü yerine getirerek onların dünyaya dönmesini engelledi.

Hades, Olympus’un 12 büyük tanrısından biriydi. Kronos ve Rhea’nın oğluydu. Hades efsanesi, babasına yaptığı gibi, çocuklarından birinin yetişkin olup onu tahttan indireceğinden korktuğu için doğumda babası tarafından yutulduğunu iddia eder.

Bununla birlikte, oğullardan bir diğeri olan Zeus, bu uygulamayı atlatmayı başardı ve yetişkin oldu. Daha sonra aralarında Hades’in de bulunduğu kardeşlerini kurtardı.

İkisi, Poseidon ile birlikte, dünya hakimiyeti için Titanlara karşı kanlı bir savaş başlattı. Yaratılışı bölmek için kazandılar ve kura çektiler. Gökyüzü Zeus’a, denizler Poseidon’a ve Yeraltı Dünyası Hades’e verildi.

“Cehennemin en karanlık yerleri, ahlaki kriz zamanlarında tarafsızlığını koruyanlara ayrılmıştır.”

-Dante Alighieri-

Yunan yeraltı dünyası

Hades efsanesine göre, yeraltı onun büyük krallığı ve alanıydı. Yunanlılar için yerin altında olan ve ölüler için bir mesken olarak hizmet eden puslu ve kasvetli bir yerdi. Oraya girdiklerinde bir daha çıkamazlardı.

Yeraltı dünyasında birkaç bölüm vardı. Elysian Fields, kahramanca veya son derece erdemli bir varoluşa öncülük edenlerin gittikleri yerdi. Asphodel Meadows, sıradan ruhlar için bir mesken görevi gördü. Ayrıca, büyük ıstırapların çekildiği ve tanrıların ebedi düşmanları olan Titanların sonunun geldiği derin bir uçurum olan Tartarus da vardı.

Yeraltı dünyasına Acheron nehrini geçerek ulaşılırdı. Geçişi yapmaktan sorumlu olan feribotun adı Charon’du ve hizmetleri için bir madeni para talep ederdi. Bu nedenle, yaşayanlar mezarlarına bir madeni para bırakırlardı. Ölen kişinin parasını ödeyecek kimsesi yoksa, bir asır boyunca kıyıda kalmaları gerekiyordu. Nehrin diğer tarafında, Yeraltı Dünyasının koruyucusu olan üç başlı köpek Kerberos vardı.

Hades efsanesi

Hades efsanesi, Titanlara karşı tanrılarla savaşan vahşi yaratıklar olan Kiklopların Hades için ona verdikleri bir miğferi yaptıklarını söyler. Bu miğfer ona eşsiz bir hediye verdi: kendini görünmez yapabilirdi. Bu yüzden yeraltı dünyası ölümlüler için görünmezdir.

Hades, insanların yaşamlarına nadiren müdahale eden sessiz bir tanrıydı. Bir gün, krallığından genç bir bakire gördü. O hayatında gördüğü en güzel kızdı ve hemen ona aşık oldu ve onunla evlenmek istedi. Genç kadının adı Persephone idi ve kız kardeşi Demeter’in kızıydı. Bir gün, kız çiçek kesiyordu ve aniden, Hades’in muhteşem arabasındaki figürü aynı topraktan filizlendi.

Hades, Persephone’yi kaçırdı ve onu Yeraltı Dünyası’na götürdü. Kızın annesi çaresizce kızını aramaya başladı ve kendisinden haber alamayınca kalıcı bir kış yaratarak herkesten intikam almıştır.

Durumdan endişelenen Zeus, Hades’in yılın sadece dört ayı onunla birlikte olmasını kabul ettirmeyi başardı. Zamanın geri kalanında genç kadın annesiyle birlikte olabilirdi. Böylece dört aylık kış dönemi doğmuş oldu.

Hades’in maceraları

Hades efsanesi, kardeşleri gibi rastgele bir tanrı olmadığını, ancak bazı maceralar yaşadığını gösterir. Bunlardan biri su perisi Minthe ile bir oyundu. Bir nehir kıyısında yaşıyordu ve Hades onu zorla almak istedi.

Persephone ve annesi Demeter, durumu fark edip periyi öldüresiye dövdüler. Tövbe eden Hades kalıntıları topladı ve yeni bir bitki yarattı: nane. Başka bir peri, Leuce, Hades’in ölene kadar uzun bir süre sevgilisiydi. Hades, onun da vücudundan başka bir bitki olarak beyaz söğüt yarattı.

Görüldüğü gibi, Hades efsanesi ve yeraltı dünyasının varlığı, Yahudi-Hıristiyan cehennem fikrine ilham vermiştir. Yunanlılar, ölümden sonra her ölenin ruhunun yaşayacağı yeri belirleyen bir yargının yapıldığı fikrini ortaya attılar. Bu kavram aynı zamanda çeşitli dinlerde var olan diri ve ölü yargısının da kaynağı olmuştur.