Affetmek Beni Daha İyi Bir İnsan Yapar
Beni rahatlatan bir şey varsa, o da affetme becerisine sahip olmamdır. Gerçekten, affetmek beni kurtardı çünkü kendimi bulmamın tek yolu affetmekti.
Canımı acıtan birini affederek bir değişiklik yaptım. Başka bir deyişle, kendime şefkatle yaklaşmak için o kişiye kin gütmeyi bıraktım.
“Kendinizi bulmaktan ve ister haklı ister haksız olsunlar, diğer kişiyi affetmekten güzel bir şey yoktur. Çünkü canınızı yakan kişi, o anda daha iyi bir şey yapamadığı için, korktuğu için ya da başka bir nedenle böyle yapmıştır. Dolayısıyla, bağışlamak harika bir şeydir.”
– Marwan
Mesele, kendimi kurtarmak
Acıyı kabullenip hayatınıza devam etmek, çok büyük bir duygusal şoktur. Yalnız olduğumuzu hissederiz ve önümüzde sadece iki seçenek var gibidir.
Diğer yandan, en kolay yol, zamanla yaranın iyileşmesini beklemek ve bağışlamanın kendiliğinden geleceğine inanmak gibi gözükür. Diğer yol ise acı ve affetmenin güçlüğüyle yüzleşmektir.
Yaşım ilerledikçe, yalnızca ikinci yöntemin işe yaradığını gördüm, çünkü ancak bu sayede nefret yerine affetmeyi seçerek yarayı iyileştirebildim.
“Bağışlamak, unutmak demek değildir, haklı çıkarmak değildir, hafife almak ya da barışmak değildir. Bağışlamak, karşılığında bir şey beklemeden gerçekleştirilen kişisel bir süreçtir. Geçmişte sıkışıp kalmamak için bulunduğumuz bir eylemdir. Affetmek, hayatınıza devam etmek ve geçmişteki kötü şeylerin bugünümüzü etkilemesine izin vermemektir.”
– Anonim
Birini zamanında affetmek, kendimizi sevmek ve kurtarmaya davetiyedir. Bizi acıdan kurtarır ve gelişip daha iyi bir insan olmamız ve sahip olduklarımızı takdir etmemiz için uğradığımız zararı telafi etmemize yardımcı olur.
Affetmek beni daha iyi yapar
Affetmek bizi neden geliştirir? Affetmek bildiğim en cesur eylemdir. Hakikaten, hiçbir şey beni en büyük hayal kırıklıklarımı affetmek ve affedilmek gibi affetmenin de önemli olduğunu anlamak kadar yüceltmemiştir.
Affedilmeyi istemek, affetmek kadar güçtür. Bir insanın başarılarını, hatalarının üzerinde tutmak için acımızı bir kenara koymak, cesur bir harekettir.
Mesela, iyiliğimiz için belli bir bedel ödememiz gerektiğini anlayan insanları seviyorum. Affettiğimizde, unuttuğumuzda ve canımızı yakan şeyleri geride bıraktığımızda bu duyguyu yaşayabiliriz.
Davranışımın sürekli olarak iyi ve kötü süzgecinden geçirilmediğini ve hata yapabileceğimi bilmekten hoşlanıyorum.
Affetmek neden gerekli?
Dürüstlük, bütün ilişkilerimizde, bilhassa da kendimizle olan ilişkimizde faydalıdır.
Bu bakımdan affetme zamanı geldiğinde, samimi olarak içten gelmiyorsa faydasızdır. Affetmek, bilmek istediğiniz bazı faydalar sunabilir. Affetmediğimizde bütün o negatif enerji içimizde birikir. Biraz nefrete benzer. Sonunda, farklı düşünsek bile etkilenen biz oluruz.
Affetmek, sağlığımız için daha iyidir: affetmenin stres ve kalp hastalıklarını azalttığını gösteren çalışmalar vardır. Affetmek, özgürleştirir ve iyileştirir: insanlar değişir; zaman da öyle ve hiç kimse mükemmel değildir. Bunu ne kadar çabuk anlarsak, içinde bulunduğumuz durumlardan kendimizi o kadar çabuk kurtarabiliriz. Bu bakımdan affetmek, hepimizin hata yaptığını kabul etmek demektir.
“Affetmek, unutmak değil, acı olmadan hatırlamaktır.”
– Anonim