Minimalist Olmak: Öğrendiğim 5 Ders
Kendimi hep, sahip olduğu küçük şeylere şükreden ve değer veren biri olarak gördüm, en azından öyle olmaya çalıştım. Fakat kıyafetlerle dolu dolabım, raflarımı dolduran kitap yığınları ve diğer işgalci mobilyalarım aksini söylüyordu. Başka amaçlarla dizayn edilmiş ama dekorasyon için kullandığım çok fazla şey vardı. Bu yüzden minimalist olmaya çalışmaya ve ihtiyacım olmayan her şeyden kurtulmaya karar verdim. Ve aldığım bu 5 ders o zaman ortaya çıktı ve hayatımı tamamen değiştirdi.
1. Şimdi Sahip Olduğum Şeyleri Gerçekten Kullanıyorum
Minimalist olmanın ilk derslerinden biri, daha çok eşyanızın olmasının daha fazla seçeneğiniz olduğu anlamına gelmediğidir. Aslında, dolabımdaki bir sürü kıyafetin içinden bile hep aynı şeyleri giymeyi başardığımı fark etmem uzun zaman aldı. Bazıları özel günler için olan şeylerdi, bazıları da günlük hayatımda kullanmaya başlamak için çok yeniydi. Sonunda hepsi dolabın arkasına gitti, sadece üç ya da dört kullanışlı kıyafetim kaldı.
Asla okumayacağınız kitaplar, sadece yer kaplayan şeyler ve ihtiyacınız olmayan her şeyden kurtulduktan sonra hayatınız 180 derece değişecek.
Yani, yaptığım şey aslında “temizlik”ti. Kullanmadığım her şeyden kurtuldum ve sevdiğim şeyleri giymeye başladım: bir şeyi ilk kez giyince nasıl olacağını düşünmekten vazgeçtim ve bir şeyleri ilk defa giydim. Aslında var olduğunu ve sevdiğimi bilmediğim kıyafetlerimi bile buldum. Onları nasıl ikinci plana atmışım bilmiyorum.
2. Bir Şey Satın Almadan Önce İki Kere Düşünüyorum
Şüphesiz ki bu ilk adım, başka bir ders alabilmek için çok önemliydi. Sahip olduğum kıyafetlerin farkına vardığımda, varlıklarını fark etmediklerimin farkında olduğumda, artık istediğim kıyafetleri almaya hiç ihtiyacım yoktu.
Kitaplar ve diğer temel konularla ilgili de aynı şey oldu. Reklamcıların hedefinin sadece satmak ve aslında ihtiyacımız olmayan bir şeye ihtiyacımız olduğunu düşünmemizi sağlamak olduğunu biliyorum. Yeni bir bilgisayar, yeni bir çikolata, ayakkabılarınız için en iyi tabanlıklar… Sonuçta, kullanılmamış ya da tüketilmemiş olarak kalan çok fazla eşya ile kalıyoruz.
Yemeklere gelince ise, son kullanma tarihi geçmeden önce onu kullanma ihtimalim ne? Bu, kendime her zaman sorduğum bir soru; özellikle de süt ürünleri reyonuna girerken. Bozulması için yemek satın almak hiç mantıklı değil, sadece fazladan yer kaplayacak şeyler satın almak gibi. Bu gerçekten çok değerli bir ders!
3. Daha Az Şey, Daha Az Zaman
Minimalist olmanın en iyi yanı, temizlik işlerinin büyük ölçüde azalmaya başlamasıdır. Şahsen, kirli kıyafetler, saç ve vücut ürünleri, dergiler, çok fazla havlu arasında bütün banyoyu temizleyebilmek için çok uzun bir zaman harcıyordum… Bu tamamen berbattı. Odam hakkında ne diyeceğimi bile bilmiyorum, asla okumayacağım kitaplarla doluydu. Sonuçta, temizlikten çok bir şeyleri bir yerden bir yere taşımak için daha fazla zaman harcamış oluyordum.
“Sadelik en yüksek gelişmişlik düzeyidir.”
Bu yüzden, sadece ihtiyacım olan ve gerçekten kullanacağım şeylere sahip olduğum için, zamanımı daha iyi kullanabilirim ve bu hep minnettar olmamız gereken bir şey. Zaman çok değerlidir ve gereksiz şeyler için ne kadar az zaman harcarsak o kadar iyidir. Bu nedenle, daha az eşyam olması her şeyi daha hızlı temizlememi ve düzenlememi sağladı.
4. Ana Odaklanmaya Başladım
Öğrendiğim son derslerden biri de beni çevreleyen tüm bu düzensizliğin geçmişimle ve şimdiki zamanla çok ilgisi olmasıydı. Bana güzel bir anıyı hatırlattığı için ya da hediye olduğu için kurtulamadığım şeyler vardı. Fakat ben onları kullanmayacaktım, ya sevmediğim için ya da bozulmuş veya kullanılmamış oldukları için.
Diğer şeylerse başta bahsettiğim gibi gelecekte onlara ihtiyacım olabilir korkusuyla birikmişti. Bir noktada, ona ihtiyacım olursa o zaman satın alabileceğimi, şu an ona tutunmam gerekmediğini anladım. Çünkü o ihtiyaç olacağını düşündüğüm an belki de hiç gelmeyecek ve sonra bu hareketim tamamen anlamsız olacak.
Bu yüzden, sahip olduğum şeylere değer verdim, ihtiyaç duymadığımı attım, “ama bana şunu hatırlatıyor”, “ama ya lazım olursa” demekten vazgeçip şu ana daha fazla odaklanmaya başladım. Gelecekte olabilecek bir şey gerekçesiyle eşya toplama devri bitmişti.
5. Ben Sahip Olduğum Şeyler Değilim
Bu, benim için gerçekten faydalı olan ve öğrendiğim son derslerden biri. Belki de kendimizi sahip olduğumuz şeyler olarak düşünüyoruz ve onlara büyük bir değer veriyoruz. Ama sonunda hepsi sadece eşya, bu yüzden kendime bir soru sordum: örneğin arabam yanarsa ne olur? Elbette kötü hissederim, ama yenisini alabilirim.
Birkaç ay önce, Alicante’de bir kasabadan, büyük bir selin arabasını sürükleyerek götürmesini engellemeye çalışan birinin nasıl öldüğünü anlatan bir haber hatırlıyorum. Sonuç? Boğulmuş. Maddi bir şey için canımızı feda etmeye gerçekten değer mi?
“Atın, temizleyin, organize edin. Hiçbir şey artık ihtiyacınız olmayan geçmişten kalma eşyalarla dolu bir alan kadar enerjinizi tüketemez.”
– Dalai Lama
Minimalist olmak yeni olasılıklara karşı gözümü açtı. Aldığım dersler bana sahip olduğum şeyleri sevmeyi ve onlara değer vermeyi, ama asla bu şeylerin kölesi haline gelmemeyi ya da hayatımı onların tanımlamasına izin vermemeyi öğretti. Çünkü maddi şeyler mutluluk getirmez ve ben yine de müteşekkir olabilirim. Peki, hiçbir zaman gerçek anlamda kullanamayacağım şeylere ne kadar para harcadım? Yerim olmadığı için kaç tane yeni şey hayatıma giremedi?